Gjoni dilte me bagëti, e bridhte gjithë ditën pyjeve, i dërgonte bagëtit në lumë që të pinin ujë dhe ndonjëherë, kur bënte vapë e i shkrepej, zhvishej e futej të lahej atje tek pellgu, ku të rinjt e fshatit e kishin si vend loje e dëfrimi. Kur ishte vetëm ai zhvishej krejtë, i lante rrobat dhe i vinte të thaheshin në diell. Trupi i tij i bardhë fillonte të skuqej e në darkë i digjte, por kjo vetëm për pak se fillonte të nxihej dhe kështu nuk i digjte më.
Një ditë ndodhi një e papritur. Një i huaj që kish ardhur nga Anglia, kish kërkuar shtëpinë e tyre dhe kish mbërritur me një fuori strada deri tek dera. Asnjeri nuk dinte të merrej vesh me të. Gjoni i dinte nja 10 fjalë nga to që kish mësuar në shkollë, por dyshonte se ato do të mjaftonin të merrej vesh me të. Djaloshi anglez, iu duk Gjonit ndryshe nga ato që ish mësuar të shihte përreth. Ai kish një fytyrë të butë e të këndëshme, me flokë të prera në formë tasi, që i jepnin një pamje të veçantë. Ai po përpiqej të thonte diçka që Gjoni s’po e merrte vesh. Në fillim mendoj se ishte anglisht, pastaj kuptoi se ishin fjalë shqip. Së fundi anglezi i tregoi frazën në fjalorin komunikues dy gjuhësh dhe kështu Gjoni mori vesh se ai ishte shok i të vllait dhe kish ardhur si korrespondent shtypi në Shqipëri. Kështu kish patur dëshirë të njihte njerëzit e shokut dhe kish ardhur në atë krahinë të humbur, por tepër piktoreske.
Te zotët e shtëpisë i bënë të gjitha nderimet e rastit mikut të largët. Plaku i shtëpisë i çuditi të gjithë kur foli nja dy fraza anglisht, të cilat i kish mësuar që nga koha e luftës kur tek ata ishte strehuar për një kohë misioni anglez.
Të gjithë fëmijtë e shtëpisë i ishin rrethuar mikut të veçantë, por ai komunikonte më lehtë me Gjonin , jo vetëm se ishte më i rritur, por dinte nja dy fjalë, dhe çuditrisht po mësonte të reja, pasi ishte i zgjuar.
Anglezi quhej Xhimi dhe kish vendosur të rrinte një natë aty. Sapo pa situatën ai e kuptoj që do të ishte e vështirë të duronte kushtet e varfërisë së tejskajshme të tyre. Dita ishte e bukur dhe kishte ende kohë deri sa ajo të shuhej, kështu që Gjoni dhe Xhimi dolën për të shetitur. Bisedonin me gjeste e të dy treguan talent në pantomimën e tyre, duke u kuptuar se për çfarë bëhej fjalë. Puna e parë ishte të njiheshin. Anglezi, duke prekur gjoksin e tij i thotë: Unë Xhimi. Ti?
Gjoni e kuptoi. “Unë jam Gjoni” .
O Johny. Hello Johny! Kështu Gjoni u bë Xhoni dhe miku e kish më të lehtë ta thërriste.
Xhimit i përqeu shumë vendi. Nuk e kishin gënjyer kur i kishin thënë se ishte një mrrekulli e vërtet. Ai kish mbarë me vete një aparat kompakt dhe herë pas here bënte fotografi, që pamjet t’i mbeteshin si kujtim për vizitën në një vend të veçantë. Disa herë ai i bëri disa fotografi të befta edhe Gjonit, pas të cilave ai ngrinte gishtin e madh për t’i thënë se kish dalë shumë mirë.
Kur arritën tek pellgu, aty nuk kishte as njeri. Xhimi menjëherë hoqi shortet e tij, hoqi këmishën dhe të mbathurat dhe u hodh në ujë. Xhoni kish mbetur në breg i çuditur tek e shihte mikun ashtu të zhveshur e me pallën e tij krejtësisht të ekspozuar. I turpëruar ai uli kokën poshtë që të mos shihte çfarë bëhej para tij.
-Johny, come on! – i thirri ai, por Gjoni nuk lëvizi. –Johny, come on,- përsëriste ai por Gjoni o se merrte vesh ose i vinte turp. Me së fundi ai e mori për dore dhe e solli buzë ujit. Gjonit sikur iu mbush mendja e filloi të zhvishej. Por të mbathurat nuk i hoqi, kështu u fut në ujë. Pasi u lagën dhe spërkatën me stërklat e ujit duke luajtur me njëri tjetrin, dollën në breg. Brekët e lagura të Gjonit ishin ngjitur pas trupit duke ekspozuar organin e Gjonit, i cili megjithë moshën e re ishte për t’u adhuruar.
Xhimi kur e pa, nuk hezitoi të thotë me habi: My God. What a cock!
Sytë e tij nuk shqiteshin nga brekët e Gjonit, i cili e kuptoj përse bëhej fjalë dhe u mbulua me duar.
Xhimi , që nuk kish shuar ende kurriozitetin iu afrua dhe desh t’i hiqte duart, por Gjoni nuk pranonte, e kështu u krijuar një skenë gjysmë komike. Gjoni u kthye nga ana tjetër, duke paraqitur të ndenjurat Xhimit, i cili nuk hezitoi t’ia ulëte brekët, duke ekspozuar bythët e bardha të Gjonit. Por “Xhoni”, nuk ndjehej ende kaq anglez sa Xhimi. Prandaj shpejtoi të vesh pantallonat e tij, për t’u ndjerë më i sigurtë mbrenda tyre.
Xhimi po qeshte, duke folur diçka në gjuhën e tij, por që Xhonit nuk i bënte përshtypje. Kur u nisën të kthehen Xhimi e ngacmonte sa në trup aq edhe përpara. Xhoni ia hiqte duart, por në mbrendi të tij kish filluar të ndjente një ngacmim. Atij herë i dukej si gudulisje, herë i dukej si ngasje, por më të shumtën e herëve i dukej tamam si atëhere kur e merte me dorë e fillonte t’i binte deri sa t’i derdhej. Por kjo ishte diçka më shumë, pasi qejfi nuk ishte i përfytyruar , por real.
Kur arritën në shtëpi, kish rënë mbrëmja. Xhoni i kishte pantallonat e lagura në vendin e brekëve dhe shkoi t’i ndërroi
Xhimi ndenji me burrat në kullë, sa ia shtruan darkën që s’mund ta refuzonte, e pastaj u ngrit për të shkuar të flente, pasi muhabetet kishin shterruar nga vështirësia e komunikimit Ishte një periudhë që nuk kishte drita rregullisht, pasi niveli i ujrave kish rrënë e kështu nuk punonion hidroçentralet. E shpunë në dhomën e miqëve. Aty ishte edhe Gjoni, i cili përpiqej t’i plotësonte të gjitha kërkesat mikut.
Xhimi kish ndezur një dritë portative që jipte dritë të mjaftueshme për hapsirën e mbrendëshme. Pastaj hoqi bluxhinset e tij dhe me slipet e tij u shtri në pjesën që i përkiste. Gjoni , hezitojë për një çast, pastaj i hoqi edhe ai pantallonat dhe u shtri përkrah tij. Xhimi vuri dorën nën kokë dhe po e shikonte ngultas. Ndoshta ishte e para herë që e shihte me kaq vemendje. Gjoni ishte bjond me vetulla të verdha e sy bojqielli. Kishte hundë të rregullt e buzë të fryra epshore. Në pjesën e poshtëm të buzës i krijohej një vizë që e bënte akoma më të theksuar seksualitetin e tij.
Xhimit i lindi një dëshirë e çmendur që t’i përthithe ato buzë e ti fuste thellë në gojën e tij. Sytë filluan t’i shkëlqenin nga epshi e kari t’i ngrihej. Xhoni po e vinte re eksitimin e tij e fillojë të ndjehej si në gjemba. Ai pa dorën e Xhimit që fërkonte organin e tij dhe e dallojë formën e ngrehur të saj. Kjo mjaftoi që edhe atij t’i ngrihej. Duke qënë në përmasa të mëdha, ai kish nxjerr kokën nga fundi i brekëve, sikur donte t’i jipte një përshëndetje mirseardhje Xhimit.
Xhimi e pa situatën e re dhe vendosi që ta marrë në dorë. Duke e ditur që Gjoni ishte i turpshëm dhe se e kishte për herë të parë, vendosi të fiki dritën. Në errësirë gjithëçka dukej më mahnitëse. Pastaj zgjati dorën dhe i kapi kokën e karit të Gjonit, i cili u dridh dhe përpak sa nuk thirri. Por klithma i mbeti në grykë kur mendojë se çfarë do të ndodhte kur të vinin njerëzit e shtëpisë për të marrë vesh çfarë ishte klithma. Dora e ngrohtë e Xhimit, po ia fërkonte, duke i krijuar një kënaqësi që sa vinte bëhej më e madhe. Xhimi mendojë se kish ardhur koha që të zhvisheshin plotësisht. Kjo gjë kaq e lehtë në dukje qe mjaft e vështirë në realitet. Megjithë errësirën e dhomës. Gjoni rezistonte për çdo veprim të Xhimit. Më së fundi të dy ishin të zhveshur. Trupat e tyre që ndodheshin pranë njëri tjetrit këmbenin zjarrin e tyre, duke i bërë të gatshëm për betejën më të madhe seksuale. Xhimi u afrua dhe filloi ta puthë me zjarr, por Gjoni, megjithëse i digjnin buzët, nuk dinte si t’i përgjigjej.
-Hape gojën,- i thonte Xhimi anglisht, por Gjoni nuk e kuptonte. Më së fundi ai i futi gjuhën me forcë midis buzëve, dhe ajo depërtoi në gojën e tij të virgjër. Pasi u puthën për një kohë, Xhimi i kapi dorën Gjonit dhe ia zbriti poshtë tek bythët e tij .Gjonit iu dukën të buta dhe lëmuara. Në fillim ia lëvizi që t’ia fërkonte, pastaj ia shtërngoi që Xhoni t’i kapte felet e tij. Gjoni filloi të mësojë pak nga pak. E pa që duhet ta ledhatonte dhe ta kapte për bythësh, ndërkohë që Xhimi i ish afruar duke takuar trupin e tij me atë të Gjonit. Xhimi fillojë ta puthte nga kreu deri në pjesën e poshtëme. Më së fundi Xhimi afroi buzët tek koka e karit të Gjonit e filloi ta puthë e t’ia lëpijë. Xhoni u skandalizua. Ai nuk dinte çfarë të bënte. U përpoq që ta hiqte nga duarët e Xhimit, por ai nuk priti më gjatë por e mori në gojë.
Gjoni mbeti. E ndjente majën e karit të tij të ndodhej në një vrimë të ngrohët dhe me lagështirë. Ai qëndronte pa lëvizur në errësirë, duke provuar ndjenja të panjohura për të deri atëherë. Xhimi, filloi të provonte me guxim, deri ku mund t’a përpinte karin e madh të Gjonit. Nga kënaqësia që kish filluar të ndjente, Gjoni nuk ishte në gjendje të kuptonte në se ishte në ëndër apo në zhandër. Xhimi i krijonte gjithënjë ndjesi të reja, duke e lëpirë në rrëzët e kofshëve, testet, përgjatë organit mashkullor dhe veçanrisht në vrimën e kokës, ku ishin mbledhur disa pika paraderdhje.
Xhoni do të kishte shumë gjëra për të mësuar atë natë. Pasi i provojë të gjitha kënaqësitë e thithjes, Xhimi e shtriu Gjonin në shpinë, duke e lënë kari e tij të ngrehur perbindëshëm, t’i drejtohej qielli . Po tani çfarë do të ndodhte, mendonte Gjoni. Xhimi kish nxjerre disa kremra dhe me to po pergatiste vrimen e tij, e cila këtë natë kish nevojë për një përpunim të veçantë. Kari që kish përpara ishte si ato të fotografive të kampionëve, të cilët mbushin faqet e specializuara nepër nete. Ai kish me vete një dildo të cilën e përdorte kur ishte me shërbime, kështu që provojë ta fuste nga mbrapa. Vrima e tij elastike u hap në përmasat e dildos, duke bërë ushtrimin e parë gjimnastikorë të vrimës. Pasi iu duk se e kish përpunuar mjaft, gjithashtu e kish kremosur mirë edhe karin e Gjonit, ai po përgatitej për fazën tjetër, që ishte edhe më e vështira. Ai u ul mbi kokën e madhe të karit të Gjonit dhe pati përshtypjen sikur dikush i kish vene thembrën e këmbës. Ishte një ndjenjë kurreshtje dhe frike. U shty pak dhe koka fillojë të kërkonte hapsirën e nevojshme të hyrjes. Edhe një sforcim i dytë dhe koka e kremosur u fut. Xhimi e duronte mirë dhimbjen. Në fund të fundit ishte ai që kish marrë inisiativën për një gjë të tillë. Kur filloi të ndjehej më mirë u ul akoma më shumë. Gjoni ishte në qiell të shtatë. Ai ishte kaq i djegur, sa do te donte që në çast t’ia fuste të gjithin mbrenda. Xhimi e lejojë që t’i hynte diçka më shumë e keshtu pak nga pak arriti deri në fund. Të dy ndjeheshin triumfator. Gjoni, sepse për herë të parë po qinte, ndërsa Xhimi, që për herë të parë kish duruar një kar të përmasave të tilla. Atij i dukej sikur i ish futur mbrenda një shtyllë telefoni, i cila në rrëzën e vrimës e digjte, ndërsa në krye e kënaqte. Fillojë të lëvizë, duke e bërë Gjonin të çmendej nga kënaqësia. Në fillim lëvizte ngadalë, pastaj më shpejt e në fund akoma më shpejt, duke e bërë që nga vrima e kokës se karit të Gjonit të shpërthente një vullkan fare, e cila duke mos gjetur hapsirë përplasej në mbrendësin e Xhimit, që për nga forca, i dukej sikur po e hidhte përpjetë. Ai nuk kish provuar deri më sot një shpërthim të tillë sperme. Kënaqësia e mbledhur e bëri që edhe ai të mos vonojë, por të shpërthente duke e hedhur farën tej në gjoksin e Gjonit. Kur ai e kuptoi se çfarë ishte shpejtojë që ta fshinte me çfarë iu ndodh pranë. Xhimi i raskapitur po qëndronte ende ndenjur mbi Gjonin , kari i të cilit nuk kishte ndërmend të ulej. Ndërkohë po mendonte: “ Johny është mjaft më i mirë se sa i vllai në Angli. Ndoshta për t’a njohur më mirë, do më duhet të rri ndonjë javë këtyre anëve.
Komentet mund te m'i dergoni tek Arbi3x@hotmail.com
Alqi kish mbaruar Universitetin shkëlqyeshëm e megjithatë nuk i kishte ecur të gjente një punë të mirë. Kish konkurruar në disa vende, por gjithëmon fitonin femrat me minifunde. Atij i vinte shumë inat se i kishte pasur përfund si në shkollë ashtu edhe në seks, por ja që ia hidhnin. Alqi ishte djalë i bukur dhe kish shenuar shumë suksese si gjatë shkollës së mesme ashtu edhe asaj të
Këtë vit vapa filloi më shpejt se zakonisht. Dielli ishte përvëlues dhe mjekët këshillonin të qëndroje në hije, pasi vrima e ozonit ishte e madhe dhe mund të sillte gjithëfarë rreziqesh. Megjithëatë njerëzit nuk donin t’ia dinin dhe mbushnin plazhet nga të katër anët. M’u mbush mendja edhe mua që të shkoja disa ditë në plazh. Një kushuriri im, kish shkuar me familjen kështu që nuk do
La citta' di Budapest e' considerata da sempre la "Parigi dell'Est". Ero li' da poco piu' di una settimana, per ragioni di lavoro. Ma il lavoro non era ancora finito e cosi' avevo cominciato ad annoiarmi. Nel tempo libero facevo dei piccoli giri turistici nei piu' bei posti della citta'. Vedevo le vecchie meraviglie di questa citta' che a poco a poco prendeva fiato, dopo una
Në klasën tonë kemi kryesisht vajza dhe vetëm katër djem. Tre janë nga Tirana dhe njëri nga Durrësi. Atë e quajnë Kujtim, por të gjithë e thërrasim Timi. Është një djalë i këndëshëm, shtat hedhur, me flokë të gjatë e sy të qeshur. Vajzat lënë kokën për të dhe ai nuk ia përton t’i kënaq të gjitha. Kjo do të thotë se është i dashur e i sjellshëm me ta. Të themë të drejtën e kam zili,
Kam disa shokë që janë tifoza të mëdha deti. Edhe tani që stina ka kaluar, por që moti është ende i nxehtë, ato nuk lënë të djelë pa shkuar në plazh. Më thanë se kishin gjetur një plazh të ri shumë të bukur dhe mua m’u mbush mendja për të parë ende pa u ndyer nga vizitorët. Vërtet ishte bukur. Atë ditë deti ishte i qetë e çuditërisht nuk frynte erë. Aty këtu kishte familje, të
Atë ditë sa nuk po fluturonja nga gëzimi. Një ëndër e vjetër më së fundi më ishte plotësuar. Një kushuri joni, më kish dërguar një impjant muzikor prej 100W, të cilin sapo e kisha tërhequr nga dogana. Tricikli, me të cilin e transportova, kish ndaluar para hyrjes së pallatit dhe unë po paguaja shoferin. Po mendoja si do t’i hipja deri në katin tim ato dy arka, që nuk
Kisha pak kohë që isha stabilizuar në atë qytet. Gjithëçka më kishte shkuar mbarë, pasi kisha gjetur një punë, kisha marrë shtëpi me qira dhe jeta ime prej të emigruari po merrte për mbarë. Qyteti ishte i këndëshëm , pasi naltohej në një kodrinë gjithë vila, përkundrejtë të cilave kishe një pamje mahnitëse. Pëpara ishte lumi i gjërë i mbushur me gjithëfare anijesh qe ngjiteshin e zbrisnin në
Gjoni ishte një djalë i bukur , me flokë të verdhë e sy të kaltër. Ishte rritur bjeshkëve, ashpërsia e të cilave çuditrisht nuk kish ndikuar shumë në karakterin e tij. Familja ishte e madhe për nga robtë, por ato tani ishin shpërndarë me shpresë se do të punonin e do të siguronin një jetë në të mirë. Disa ishin në Gjermani, të tjerë në Itali dhe njeri kish arritur të shkonte në
Ari ishte djalë i vetëm, kështu që në shtëpi ia plotësonin të gjitha teket. Kur mbushi 18 vjeç, i jati i bleu një Mazda të bukur sportive, që mund të kishte prejardhje të dyshimtë, por që ia plotësonte qejfin djalit. Kjo sikur i kish dhënë krah dhe e bente të dallueshëm ndër shokët. Duke qënë se ishte i bukur dhe me xhepin plotë, nuk i mungonte suksesi ndër vajza, të cilat i
Jeta ka histori që kur i shkruan duken krejtësisht të pabesueshme. Janë trillime mund të thotë çdonjëri dhe për ketë mund të ketë të drejtë, pasi kur shkruajnë të gjithë trillojnë nga pak. Por këtu nuk ka shumë vend për të trilluar. Kisha nënën të shtruar në spital. prandaj më duhej të shkoja disa herë në ditë për t‘u përkujdesur, si edhe për t’i shpënë ndonjë gjë që ajo pëlqente.
Shenim: Personazhet e ketij tregimi jane te trilluar dhe çdo perkim është thjeshte nje rastesi. Ne ushtri shkova me deshiren time. Me pelqente ai mjedis djemsh, midis te cileve mund te gjenja mjaft miq te mire. Kisha ne Ministri nje te njohur, i cili me rregulloi ne nje repart ne rrethin e qytetit tim. Por pervoja e diteve te para me beri te pendohem. Ne repart kishim nje djale si vajze dhe
Polici Atë mbrëmje isha i mërzitur. Kisha një detyrë kursi për të kryer, por ajo s'po më ecte. Thash të dilnja një herë për t'u qetësuar e pastaj t'i kthehesha punës. Po shetisja buzë Lanës, kur arrita tek kinema "Agimi" në të cilin shfaqeshin filma porno. Megjithëse banoja aty pranë s'më kish rënë. Bleva biletën dhe u futa mbrenda. S'mbahej mend sa kohë kisha pa shkuar në kinema.
Në jetë më ka ndodhur shpesh që të kemë miq të rastit, që e kemi kaluar mirë së bashku, por asnjëherë nuk më ka ndodhur që të bije ne dashuri me ta. Gjithëmon mendoja se dashurija gej është diçka e trilluar për të krijuar emocione të paqena. Por rasti e solli të ndeshem me një dashuri të madhe e të sinqertë, megjithëse kjo i përkiste të tjereve. Një ditë gjeta në messangerin tim
Klasa e tyre ishte karakterizuar si ajo e djemëve të bukur. Por ndër ta Flori binte më shumë në sy. I gjatë, i hijshëm, me një fytyrë engjëllore të bënte menjëherë për vete. Vajzat i ngjiteshin pas dhe ai nuk hezitonte t’ua bënte qejfin të gjithave. -Hajde Flori, hajde. Ti je ku rafsha mos u vrafsha. Kështu i thonte Lori një mik i tij i ngushtë. E Flori qeshte jo pa kënaqësi. Por midis
Ndodhesha në Paris që prej një jave, ku kisha shkuar për të bërë një specializim. Me kishin sistemuar ne nje fare hoteli konviktorësh punëtorë, ku ishin edhe shumë studentë të huaj që beni periudha të shkurtëra stazhesh studimi. Muret ishin prej kartoni kështu izolimi i ulët të lejonte të dëgjoje seç bëhej në dhomën ngjitur. Dhe mua më binte të dëgjoj një muzikë monotone të një
Kisha shkuar në atë qytet të skajshëm, për një për një punë personale. E kisha bezdi vajtjen, se komunikacioni ishte i keq dhe vallë hotelet do të ishin të rahatshëm, që të më ofronin mikpritjen së paku për një natë. Por për fat gjithëshka më eci mbarë dhe punën e mbarova shpejt. Kështu, që shpejtova në sheshin ku niseshin makinat, për t’u kthyer në shtëpi. E doja këtë edhe, sepse
Ate mbremje nuk kisha asgje per darke. Koha ishte e keqe dhe frynte ere e ftohte. Kjo me bente te pertoja per te dale dhe ne raste te tilla gjeja me e mire eshte te porosisesh nje pice te ngrohet qe ta sherbejne ne shtepi. Pastaj te ulesh prane televizorit per te ndjekur fjalimet, pasi nuk ka program tjeter interesant, perveç ndonje filmi te viteve 50 apo teleromaneve qð nuk durohen. Por per fat
Redi ishte një djalë i kendeshem flokë zi e sy zi. Sytë i kishte si gozhda të cilat të nguleshin sa here që e shihnje. Dhe kjo kish bërë të qëllonte shpesh një shenjën e zgjedhur prej tij. Bile atij i dukej e pabesueshme se si djemë të cilët mburreshin për vajzat që kishin shtirë në dorë, përfundonin me një djalë dhe ia ndjenin lezetin. Të gjitha këto sekrete të heshtura, Redi ia tregonte një
Atë natë bënte shumë ftohët. Ngrica kishte pushtuar vendin. Të gjitha pellgjet kishin ngrirë dhe një erë e ftohët të fshikte fytyrën. Kisha ngritur jakat e palltos dhe isha mbërthyer për të gjetur pak ngrohtësirë, por balli më ishte bërë gurë e veshët më dukej sikur do të më binin. U ngjita shkallve të apartamentit me një frymë dhe në koridor të katit tonë pash një ushtar tepër simpatik, i cili
Të gjithë kanë një herë të parëTë gjithë kanë një herë të parë, por shumica nuk do që ta kujtojë, pasi mendojnë se po të mos ishte ajo, ato do të ishin ndryshe. Dikujtë i ndodh krejtë rastësisht, të tjerë e përgatisin me kujdes deri sa t’i arrijnë qëllimit. Mua më ndodhi krejtë rastësisht, në daç besojeni në daç jo. Sigurisht, më kish rënë rasti
Kjo histori filloi krejt rastësisht. Një miku im i huaj më tha se kish parë në një gay net adresën e një djaloshi shqiptarë që e quanin Miri. Ka shumë djem që i drejtohen neteve të huaja, për faktin se nuk ka nje gay.net shqiptare, ose për shumë arsye parapëlqejnë të huajt me shpresë se ndonjëri prej tyre do të tregohet aq zemërgjërë sa t’i marrë në vendin e tyre. Sigurisht vendin
Ho letto il racconto di Figo "Ahmed" che mi ha fatto ricordare una piccola storia parigina che mi e' accaduta veramente pochi anni fa. Ero a Parigi da una settimana per un corso di specializzazione. Mi avevano sistemato in una specie di hotel convitto per i lavoratori e vi erano molti studenti stranieri che facevano brevi periodi di stage. I muri erano di cartapesta e quindi si
Pranë shkollës sonë ishte një dyqan i vogël që merrej me kopjimin e çelsave. Unë kaloja për ditë aty pari dhe pothuaj gjithënjë do të gjeja ustain, që më shikonte ngultas. Nuk i kisha dhënë rëndësi kësaj gjëje, pasi nuk është e ndaluar të shohësh e aq më tepër ai ishte në punën e tij unë në timen. Ndonjëherë kur shikoja nga ai, më buzëqeshte e unë ktheja kokën nga ana tjetër. Herë
Tani preku me dorë pallën e tij dhe me nja dy levizje e bëri të ngrihej e të forcohej gur. Me ke do ta bente atë natë. Filloi të sillte nepërmend djemtë e lagjes, ndër të cilët i pëlqente shumë njëri që stërvitej për futboll, por me të e kish bërë shumë herë me mend, megjithëse ai ishte krejtësisht stright. Pastaj u kujtua për një djalë të këndëshëm që kish njohur në bibliotekë. Ai
Mbrëmja po vinte me shpejtësi dhe Iri kish mbetur ende rrugëve. Atë mëngjes kish ardhur që të regjistrohej në shkollë, por kjo nuk kish qënë aq e lehtë sa kish menduar. Kështu që ishte sorollatur deri në këtë orë kur i gjithë trafiku bije dhe është vështirë të udhëtosh. Ai rrinte duke nxjerr dorën para veturave, me shpresë se ndonjë shpirtëmirë do të ndalonte e do ta merrte. Por
© 1995-2024 FREYA Communications, Inc.
ALL RIGHTS RESERVED.