Gay Erotic Stories

Het was een flinke fietstocht geworden; het was warm weer, mijn bidon was al lang leeg en ik moest nodig wat drinken. De treurige buitenwijk waar ik juist doorreed had weinig te bieden; er was eigenlijk alleen maar een Turkse snackbar. Geen probleem, ik bestelde een Spa rood, en de besnorde man achter de toog lachte mij begrijpend toe toen ik na een minuut al om een tweede vroeg. Daarvoor nam ik meer tijd, ik ging op een van de krukken tegen de muur zitten om even uit te blazen. Vanuit die positie zag ik dat er in de verder lege zaak nog iemand was. Aan een van de tafeltjes zat een donkere jongen, ook al met een dikke zwarte snor met een behoorlijk brede, gespierde tors. Hij nam mij aandachtig op. Zou hij geïnteresseerd zijn in mijn gebruinde fietserspoten en de inhoud van mijn strakke wielerbroekje, of zou zo'n strak broekje in deze omgeving misschien juist onpassend worden gevonden? Zijn blik was niet duidelijk. Van mijn kant had ik misschien iets te lang mijn ogen laten rusten op zijn mannelijke, ongeschoren kaak, en op zijn schouder en bicepspartij, waarvan onder zijn korte mouwen de helft duidelijk zichtbaar was. Maar voor een homo op versiertoer had hij me blijkbaar niet gehouden. Hij stond op, kwam naar me toe, kneep in mijn bovenarm en daagde me uit voor een partijtje armworstelen! Potverdomme! Mijn hart sloeg plotseling veel sneller. Ik kon daar natuurlijk geen nee op zeggen, hoewel ik bedacht dat deze spierbink me er gauw onder zou hebben. Mijn benen zijn nu eenmaal sterker dan mijn armen. Maar een zacht ei ben ik ook niet, en het idee van lichamelijk contact met hem wond me op. We gingen dus aan een tafeltje zitten, zetten ons in positie en begonnen te drukken. De kok - was het zijn vader? - keek geamuseerd toe. De druk die hij gaf viel wel mee, mijn zaak leek ineens toch niet helemaal hopeloos. Ik kreeg er schik in, begon mijn best te doen, en was wel heel verbaasd toen ik na niet eens zo lange tijd zijn arm tegen het tafeltje had gewerkt! Het was zo'n raar en onverwacht gevoel, dat ik niet meteen in de gaten had wat er toen gebeurde. De jongen, die zich blijkbaar zeker had gevoeld van zijn zaak en even verrast was door mijn overwinning als ik zelf, stond op, sleurde mij overeind van mijn stoel en wou nu echt vechten. Maar hier greep de kok in, dat wou hij hier niet hebben, hij wisselde een paar onverstaanbare zinnen met die gozer, en deze zei mij tenslotte mee te komen naar achteren. Mijn hart ging weer als een razende te keer, het leek me niet pluis, ik vermoedde dat ik afgetuigd ging worden, maar had tegelijk het onverklaarbare gevoel dat ik onmogelijk terug kon, dus ik volgde hem. Hij lachte nu trouwens vriendelijk, waardoor het allemaal minder bedreigend leek. Achter de snackbar was een binnenplaats waar kratten frisdrank en allerlei ongeregeld goed stonden opgeslagen, en daarachter was een garage. Deze bleek de jongen, die zich nu voorstelde als Ömer, als kamer voor zich te hebben ingericht. In de hoek stonden een bed en een kastje waar slordig allerlei kleren uitpuilden, verder lagen er matten op de grond, er waren halters en gewichten, en aan de wanden hingen foto's van Turkse worstelaars in actie, sommige in gewone sportkleding, anderere in leren broeken met ontblote, geoliede bovenlijven. ‘Hier is mijn krachthonk,’ zei Ömer, terwijl hij zijn schoenen, hemd en bovenbroek uittrok, ‘nou, kom op, nou wil ik echt worstelen.’ Dat wilde ik ook wel toen ik zijn gespierde torso in volle glorie voor me zag, maar tegelijk was me duidelijk dat ik niet veel kans tegen hem had. Had hij me daarnet met opzet laten winnen om me hierheen te kunnen ontvoeren? Hij had een echt worstelaarslijf, terwijl ik zelf meer uithoudingsvermogen dan explosieve kracht heb. Toch aarzelde ik nu geen moment meer; ik begreep dat hij niet echt gevaarlijk was en ik wilde verdomme niets liever dan dit prachtlijf hard tegen me aanvoelen. Dat moet hij ook hebben gezien aan mijn wielerbroekje, waarin weinig verborgen blijft. Ik gooide mijn shirtje uit en besloot er meteen tegenaan te gaan, om tenminste het voordeel van de verrassing te hebben. Sinds het schoolplein had ik niet meer geworsteld, maar instinctief doe je nog een heleboel goed. Ik beschermde mijn ballen en zette mijn benen in door hem in een schaar te nemen, waar hij met moeite uitkwam. Toch duurde het niet lang of hij had me te grazen: zijn ene knie in mijn kont gedrukt, mijn ene arm in een pijnlijke houding naar achteren gedwongen. Snuivend en grommend hoorde ik hem boven me: ‘Zo, dacht jij dat je van mij kon winnen? Vergeet het maar man! En wat denk je dat ik nou met je ga doen?’ Hoewel ik me zelden laat neuken kan ik me er wel aan overgeven als er een kerel komt die gebruik maakt van het recht van de sterkste. En mij neuken dat was precies wat hij wilde, dat werd overduidelijk toen ik een dikke paal tegen mijn achterwerk aan voelde drukken. Gelukkig had hij het benul om even van me af te gaan en een condoom te pakken. Ik draaide me een beetje om en zag nog net hoe hij het ding om een steigerende besneden paal wurmde en met glijmiddel in de weer ging. Een geil grijnzend gezicht trof mijn ogen en ik smolt weg. Ja, hij mocht; hij moest zelfs wat mij betreft, een hete golf sloeg door mijn onderbuik, mijn pik klopte in mijn wielerbroekje. Hij stortte zich op me, zijn knuppel tegen mijn kont, omklemde nog een keer mijn bovenlijf, beet in mijn nek en mijn schouders en maakte al neukbewegingen. Maar mijn broekje zat nog in de weg; dat stroopte hij af, tilde mijn buik iets op en gaf mij te kennen dat ik met mijn benen wijd wat omhoog moest komen met mijn kont. Langzaam duwde hij nu zijn eikel naar binnen, de rest volgde soepel. Een paar pijnscheuten, direct gevolgd door golven van lust; gelukkig had hij niet zo'n enorme joekel, maar kracht zat er wel achter! Zodra hij erin zat begon hij te stoten: eerst met lange halen, daarna met ongecontroleerde harde rammen terwijl er een rauw gegrom opklonk uit zijn keel. Ik probeerde terug te stoten met mijn kont, in zijn ritme, maar veel kon ik niet uitrichten tegen deze wilde krachtneuker, ik werd zowat door de mat geramd! Langer dan een paar minuten kan het niet geduurd hebben:of daar klonk een woeste grauw uit zijn tors, een lange kreet, al zijn spieren verkrampten. Schokkend en loeiend kwam hij klaar en liet zich zwaar op mij zakken, totaal ontspannen nu. Na een korte periode van rust wentelde ik hem half van mij af om mijn eigen paal te kunnen grijpen, die pijnlijk hard onder mij klem zat. Maar Ömer nam hem van me over, terwijl zijn geile blik in de mijne verdronk, en gaf er een paar stevige rukken aan. Ik was zo heet dat er niet veel meer nodig was. Binnen de kortste keren voelde ik mijn geil omhooggestuwd worden en het spoot er krachtig uit. Het meeste landde in zijn haar, wat hij ontzettend grappig vond. We lagen daar nog een tijdje op die mat, in elkaar verzonken en elkaar zo stevig omklemmend dat het haast weer worstelen leek. Toen we eindelijk opstonden zocht Ömer een sigaret en een trainingsbroek. Ik kleedde mij weer aan en maakte aanstalten om te vertrekken. Zoenen leek me niks voor deze toffe gozer; ik greep dus zijn beide handen, bedankte hem en zei: ‘Tot ziens’. ‘Ja, tot ziens,’ zei hij, breed grijnzend. ‘De volgende keer win jij, O.K.?’ rob rvangalen@yahoo.com Due to international translation technology this story may contain spelling or grammatical errors. To the best of our knowledge it meets our guidelines. If there are any concerns please e-mail us at: CustomerService@MenontheNet