Gay Erotic Stories

Toch alweer een centimeter erbij gekomen, dacht Hans. Hij legde het meetlint weg, terwijl hij zijn spierballen nog een keer aanspande voor de spiegel. Het beviel hem wat hij zag. Natuurlijk, hij groeide vanzelf, maar het was ook te merken dat hij sinds een half jaar op de sportschool zat: hij zag er sterker uit, mannelijker gewoon; hij wás ook sterker. Zijn vriend Peter vond het ook als hij hem bewonderend in zijn spierballen kneep, en zei dat hij binnenkort dat Turkse klootzakkie van de snackbar op zijn bek zou slaan. Hij had zich ingeschreven voor fitness en karate. De gewichts- en conditietraining was flink afzien. Van het eigenlijke karate had hij nog niet veel meer gedaan dan voorgeschreven vaste bewegingen en stoten in de lucht, maar het voelde lekker macho, en sterker werd hij dus in ieder geval. Peter was erbij geweest op die middag, een half jaar geleden nu, ze liepen gewoon wat te ginnegappen op straat toen die Orhan voor hen ging staan en hun vierkant in hun gezicht uitschold voor stelletje flikkers. Hij had niet geaarzeld, was hem aangevlogen en had hem twee poeiers verkocht, een op zijn lijf en een schuin op zijn kaak, maar het leverde niet veel op. Zijn ene been was ineens weg, Orhan had het met een trap onder hem vandaan geveegd, hij kon zijn evenwicht niet houden, liep met zijn kin tegen een harde vuistslag aan en voor hij het wist lag hij op zijn buik op de grond, twee benen om hem heen, een arm om zijn nek. Hij probeerde die arm met zijn beide handen weg te duwen, maar vanuit deze positie had hij geen schijn van kans. - ‘Zeg ik toch: watjes, twee flikkers! je vriendje is allang weg!’ Inderdaad was Peter nergens meer te bekennen. Toen Orhan hem onder hoongelach had losgelaten en weggelopen was, zag hij dat Peter was weggerend, de zijstraat in. Peter schaamde zich wel voor zijn vlucht, maar hij schaamde zich zelf ook, omdat hij verloren had. Een tijdje hadden ze niet over het voorval willen spreken, maar toen hij naar die sportschool ging wilde hij het Peter toch vertellen, en die vond het prachtig. Hij was zelf niet z'n sportief type, maar had Hans altijd wel bewonderd om zijn mooie sterke lijf. En dat was nu nog sterker! Zou Peter eigenlijk echt homo zijn? Hij had het zich nooit afgevraagd, je praatte niet over die dingen, maar misschien had die Orhan wel gelijk. Nou, hij zelf niet tenminste; hij was toch geen wijf! Hij trok zijn stoere trainingsbroek aan, zijn nieuwe Nikes en omdat het lekker warm was buiten alleen een t-shirt, het nieuwe van de sportschool. Karate Do stond erop, en twee kerels die elkaar te lijf gingen, cool was dat. Als hij langs de snackbar moest, lette hij wel altijd goed op, maar geen onraad te zien vandaag. Hij liep verder, maar toen hij in het plantsoen was hoorde hij ineens gelach achter zich. - ‘O jee, uitkijken, het kaaskoppie zit op vechten tegenwoordig!’ Natuurlijk, het was Orhan, met een uitdagend smoel en twee gebalde vuisten. Even voelde Hans zich week in zijn maag, dan balde hij ook zijn vuisten en probeerde zich de stoten van karate te herinneren. Er kwam ook wat: harde stoten die goed raak geweest waren ... áls ze raak geweest waren, want Orhan was een stuk sneller met zijn rammen van de straat. Na een korte stotenwisseling stond die met een arm om zijn nek en verdraaide met de andere zijn pols pijnlijk naar achteren. Hij hijgde, maar stond nog op zijn benen, gaf een trap naar achteren, die ook behoorlijk zat; hij wist zich los te wrikken, ze worstelden en probeerden elkaar op de grond te krijgen. Zo sterk was die gozer ook niet, maar ineens, een pijnscheut, hij kreeg een knie in zijn ballen geramd en in dat moment van zwakte ging hij tegen de grond. Zijn onderlijf werd in bedwang gehouden door twee sterke benen die hem omklemden. Wat hij ook spartelde, hij kwam er niet uit. Een arm zat weer om zijn nek, net als de vorige keer, en de andere hand, verdomme, die lag om zijn ballen en knepen daar flink in. Hoe harde hij probeerde de arm van zijn nek weg te krijgen des te harder kneep de hand in zijn ballen. De tranen sprongen hem in de ogen nu, dus hij hield zich maar even gedeisd. De hand bewoog zich naar boven in de richting van zijn pik, die... oh, hij kon wel door de grond zakken, uitgerekend nu, zijn pik werd in een keer ontzettend stijf. Gelach natuurlijk van Orhan: - ‘Zei ik het niet, een flikkerjoch dat geil wordt als er een kerel op hem ligt!’ Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was voelde hij iets hards tegen zijn onderrug aan duwen. Orhan had dus ook een stijve, maar dat was wat anders; die had gewonnen. Ja, had hij echt al gewonnen? Hans deed ineens nog een poging zich uit de omklemmingen los te wurmen, maar hij zat op drie plekken vast, en zijn ballen waren het ergste, die deden zo'n pijn als daar hard in geknepen werd. - ‘Zeg het nou maar, mietje, jij wil een dikke pik in je reet, en Turkenpikken neuken het best! - ‘Lul niet, smeerlap, laat me los!’ Ineens werd er hard en pijnlijk aan zijn eigen pik gesjord, hij werd gewoon afgemolken! Hij kon er niets aan doen, hij was keihard en hij voelde het zaad in zijn mishandelde ballen al omhoog komen. Verdomme, hij voelde hoe hij spoot, en ook hoe die bult van Orhan in zijn rug aan het rijen was. - ‘Geen mietje dus? En wat is dat dan?’ Hij hield een hand omhoog waar zijn eigen geil vanaf droop. Ineens werd die tot een vuist gebald en hij kreeg een dreun recht in zijn gezicht. Misschien had hij zich uit deze positie vrij kunnen vechten, maar hij was te zwak ineens, te leeg, te erg vernederd. Nog een vuistslag. - ‘Zeg het dan, vraag of ik je wil neuken! - ‘Verdomme man, doe het dan.’ Een klap met de vlakke hand ditmaal, kleverig van zijn eigen geil. - ‘Zo niet; beleefd vragen of ik je alsjeblieft wil neuken!’ Dat verdomde hij; maar het hielp hem niet. Zijn Nikes werden uitgetrokken, zijn trainingsbroek ook, hij dacht nog over weglopen, maar in zijn blootje kon hij ook niet, en hij voelde zich zo zwak... Zijn benen werden uit elkaar getrapt en ineens zat die klootzak bovenop hem, een natte knobbel voelde hij tegen zijn gat duwen, hij kreeg slagen op zijn billen en tegen zijn hoofd, een vuist drukte zijn gat open, hij voelde iets nats en toen ging hij erin, die hele knuppel, er leek geen eind aan te komen, en toen begon hij op en neer te rijden, eerst rustig, daarna woest, het leek wel of hij uit elkaar gescheurd werd - ‘Slappe flikker, ik neuk je plat, en dat mooie vriendje van je ook als ik hem tegenkom, zeg hem dat maar vast.’ Hij beet op zijn tanden, wilde niet huilen. Ineens voelde hij hoe het lichaam van zijn verkrachter verstrakte, één ogenblik van stilhouden, toen nog een keiharde stoot en brullend kwam hij klaar, die schoft. Na een paar tellen voelde hij hoe die lul uit zijn kont getrokken werd. Hij kreeg nog een trap tegen zijn zij, voelde een klodder spuug tegen zijn wang en zijn trainingsbroek die over hem heen werd gegooid. Zijn hele lijf deed pijn, hij trok gauw die broek aan, om ergere schande te voorkomen, en wilde naar huis. Alleen, zijn Nikes waren nergens meer te bekennen. Ineens moest hij vreselijk plassen, hij voelde zich zo lam, hij wist het gewoon niet meer; de rechterpijp van zijn trainingsbroek werd natter en natter....

ralfvangalen@yahoo.de